Vegas! Yes I Do (and love it)

We zijn in Las Vegas! Waar ik alle hotelkamers keurig binnen budget heb geboekt, zitten we dankzij een upgrade van Mark 4 nachten in een supermooie suite in het Mirage hotel. Met uitzicht op de Strip, 2 gigantische slaap- en badkamers, een huiskamer en bar, zou ik hier zo kunnen wonen. Het Mirage heeft een impacable service. Allerlei VIP treatments, complimentary champagne en wine, maken het feest compleet! Dinsdag is het dan zover, inmiddels 15 jaar getrouwd, vinden we het een mooi idee om dat samen met de kids nog maar eens over te doen. Hier in Vegas, kan dat voor de lol en zonder ingewikkeld papierwerk. De kinderen maken ons 's ochtends zingend wakker en dan gaan we met de auto Marks' trouwpak huren. Aangezien de happening in de Graceland Wedding Chapel plaatsvindt, in het bijzijn van Elvis, huren we een wit Elvispak, compleet met bril en boots. Ik wilde mijn eigen trouwjurk nog een keer aan, dus die hangt al een paar dagen aan de kast om in de stemming te komen. We zwemmen nog even lekker en dan ga ik in het hotel naar de kapper. Ondertussen kleden de kids zich om en transformeert Mark in Elvis. Eenmaal terug op de kamer proosten we en gaan we naar beneden om met de limo naar de Chapel te worden gebracht. De tour van de kamer, door het hotel naar de limopickup is al lachen geblazen, we worden steeds aangesproken of gefeliciteerd. In een enorme witte limo rijden we naar de Chapel. Daar worden we ontvangen met een cadeau uit Nederland (thanks Anja, Carola, WillieJan en Ton, superleuk), krijgt Amy haar bruidsmeisjesboeketje en wordt ons verder uitgelegd hoe de ceremonie gaat verlopen. Om iets over vijf staan we dan in de Chapel zelf, met een fotograaf annex cameraman, en jawel, Elvis himself. Die zingt een lied terwijl de kinderen naar voren lopen, haalt mij dan op en levert me af aan Mark/Elvis. We doen de belofte in Vegas style over, tussendoor zingt Elvis nog wat, op het moment van de kus verliest Toby zijn tand, en we wisselen nieuwe ringen uit. Supertacky, gescoord in Las Vegas. Dan nog wat fotomomenten, ook lachen, en een kort praatje met Elvis, die vertelt in Nederland te zijn geweest met Koniginnedag. Een half uur later staan we voor de tweede keer als man en vrouw weer buiten waarna de chauffeur ons weer naar het hotel brengt. De route terug door het hotel naar de kamer is nog maffer: met bloemen, ringen en cadeaus, is het nog echter schijnbaar, en Amerikanen praten zoiezo gemakkelijk, dus we worden constant aangesproken. We sluiten de dag in af met heerlijk eten in een Japans Teppanyaki restaurant. We kijken terug op een superleuke dag en bedanken iedereen voor de cadeautjes en gelukwensen per sms of mail! Voor de foto's van de memorabele 26 juli klik je hier. Je moet goed kijken, Elvis is de man in het zwart/rode park, Mark is de man in het wit ;-).